Κέρδος η αναβολή του πολέμου
ΗΠΑ: Η στρατηγική του προέδρου Ομπάμα απέναντι στο Ιράν αποτελεί μια νέα προσέγγιση στην άσκηση εξουσίαςΤώρα αρχίζει η πραγματική δοκιμασία για τον πρόεδρο Ομπάμα, όχι για την επανεκλογή του, αλλά για την ειρήνη, μιας και εκτός από την προεκλογική του εκστρατεία, στην τελική ευθεία μπαίνει και η κρίση με το Ιράν.
Η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενεργείας ανακοίνωσε πρόσφατα ότι το Ιράν έχει κατασκευάσει νέες φυγοκέντρους για τον εμπλουτισμό του ουρανίου. Το Ισραήλ θεωρεί ότι το Ιράν βρίσκεται πίσω από την επίθεση του περασμένου Ιουλίου εναντίον εβραίων τουριστών στη Βουλγαρία. Η κυβέρνηση του Μπέντζαμιν Νετανιάχου χτυπά όλο και πιο δυνατά τα τύμπανα του πολέμου. Η συριακή κρίση αναδεικνύει την επιρροή της Τεχεράνης, καθώς το Ιράν παρέχει όπλα στον Ασαντ μέσω του ιρακινού εναέριου χώρου. Στη σύνοδο των Αδεσμεύτων που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο μήνα στην Τεχεράνη, ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι-μουν προειδοποίησε ότι ένας πόλεμος λέξεων μπορεί εύκολα να εξελιχθεί σε έναν πόλεμο όπλων, αναφέρει το ΑΜΠΕ.
Ενώ ο Μπαράκ Ομπάμα μοιάζει να εξακολουθεί να προτιμά τη διπλωματική οδό, τα τύμπανα του πολέμου ηχούν πιο δυνατά και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πολλοί αρθρογράφοι χλευάζουν τον αμερικανό πρόεδρο για την απάθειά του, ενώ ο υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για την προεδρία Μιτ Ρόμνεϊ τον κατηγορεί ότι θυσίασε το Ισραήλ.
Υπάρχει όμως και μια άλλη προσέγγιση. Όπως γράφει ο Τζέιμς Κάρολ στο σημερινό φύλλο της International Herald Tribune, ίσως η τακτική του Ομπάμα να εκτονώνει, και όχι να επιτείνει, τους κινδύνους που αντιπροσωπεύει το Ιράν.
Ο αμερικανός πρόεδρος έχει δύο λόγους να αποφύγει τον πόλεμο με το Ιράν, σημειώνει ο Κάρολ. Ο πρώτος είναι να εμποδίσει μια ανυπολόγιστη καταστροφή στο Ισραήλ και τη γύρω περιοχή. Ο δεύτερος είναι να αποτρέψει ένα νέο γύρο εξοπλισμών στη Μέση Ανατολή και αλλού. Αν η διπλωματία δεν εμποδίσει την απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ιράν, τότε θα προσπαθήσουν να αποκτήσουν τα ίδια όπλα η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος, η Ιορδανία και άλλες χώρες. Αν πάλι η διπλωματία δεν αποτρέψει τον πόλεμο, τα ίδια κράτη θα εξακολουθήσουν να θέλουν να αποκτήσουν αυτά τα όπλα. Με άλλα λόγια, μια διαρκής ειρήνη μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο αν πετύχει η διπλωματία.
Κάθε μέρα που αναβάλλεται ο πόλεμος είναι κέρδος. Κάθε φορά που ο Ομπάμα απορρίπτει ένα τελεσίγραφο του Νετανιάχου, η μετριοπάθεια κάνει ένα βήμα, τόσο στην Τεχεράνη όσο και στο Τελ Αβίβ. Η κυβέρνηση Ομπάμα το γνωρίζει και αντιστέκεται στις πιέσεις να εξαπολύσει επίθεση εναντίον των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων, αναφέρει το ΑΜΠΕ.
Πριν από δύο εβδομάδες, ο αρχηγός του αμερικανικού Γενικού Επιτελείου Μάρτιν Ντέμπσεϊ προειδοποίησε το Ισραήλ να μην επιτεθεί πρόωρα εναντίον του Ιράν. «Αν επιλέξει να το κάνει, εγώ δεν θέλω να είμαι συνένοχος», τόνισε.
Η στρατηγική του Ομπάμα δείχνει μια διαφορετική προσέγγιση στην άσκηση εξουσίας. Ναι, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποδεικνύουν ότι αντιμετωπίζουν σοβαρά την κατάσταση όταν στέλνουν πολεμικά πλοία στον Κόλπο ή αυξάνουν τις στρατιωτικές δαπάνες για την περιοχή. Οι ενέργειες αυτές, όμως, αντί να υπονομεύουν τη διπλωματία, την ενισχύουν. Προτεραιότητα του προέδρου συνεχίζει να είναι ένα μαζικό πρόγραμμα πολυμερών κυρώσεων, στο οποίο συμμετέχουν πολλές χώρες. Η εναλλακτική λύση είναι καταστροφική.
